In de loop der jaren waren er veel mooie tentoonstellingen te zien in ons museum, tentoonstellingen waar we met voldoening aan terugdenken.
Vandaag kijken we terug op ”Groote Gezinnen, een huis vol!” uit 2016 en 2017.

We denken met veel plezier terug aan de tentoonstelling “Groote Gezinnen”. Met trots ook, want de tentoonstelling werd volledig door vrijwilligers tot stand gebracht. Vanaf de eerste voorbereidingen tot en met de complete inrichting, met vereende krachten werd er enkele maanden met veel animo gewerkt en het resultaat mocht er zijn: het was een fraai geheel. De enthousiaste reacties van de meer dan 10.000 bezoekers bevestigden dit. Voor veel van hen was “Groote Gezinnen” een feest van herkenning, waarbij herinneringen aan hun jeugd spontaan naar boven kwamen. Jongere mensen herkenden de sfeer uit de verhalen van moeder of oma.

De tentoonstelling belichtte het fenomeen van grote gezinnen, nu een zeldzaamheid. Een gezin met 4 kinderen noemen we tegenwoordig al groot. Dat was vroeger anders. Tot ver in de vorige eeuw waren huishoudens met 8 en meer kinderen normaal. Dat had verschillende oorzaken. Er was weinig kennis over de voortplanting en voorbehoedsmiddelen ontbraken. Ook het geloof speelde een grote rol. Vooral de katholieke kerk bemoeide zich nadrukkelijk met de gezinsplanning. In het katholieke Limburg waren kinderrijke gezinnen tot ongeveer 1960 dan ook meer regel dan uitzondering.

Hoe zag een groot gezin eruit? Hoe ontstond het? Hoe woonde, leefde en sliep men? Hoe werd de vrije tijd doorgebracht?
De tentoonstelling liet dit zien. In 6 deelthema’s werd een beeld gegeven van het alledaagse leven in de jaren 30 tot 60 van de vorige eeuw.
In beeld en geluid ging men terug naar vroeger en liet de bezoeker het reilen en zeilen van een groot gezin ervaren. Hoe het was om een slaapkamer te delen met zijn zessen, als achtste aan de beurt te zijn voor de zaterdagse wasbeurt in de zinken teil, elkaars kleren af te dragen, te eten aan tafel met zijn twaalven, het speelgoed te moeten delen met broers en zussen, weer een kindje erbij te krijgen.

De bezoekers aan de tentoonstelling “Groote Gezinnen, een huis vol!” deelden in groten getale hun unieke herinneringen aan de naoorlogse jaren. De verhalen waren zeer divers, soms ontroerend, soms triest maar ook vaak grappig of zelfs komisch maar altijd herkenbaar en typerend voor een tijd, die voorgoed achter ons ligt. Een selectie van de verhalen en anekdotes is destijds als aandenken aan de tentoonstelling in een boekje bijeengebracht. Het boekje is helaas uitverkocht maar tussen de tekst – in rood – staan enkele fragmenten.